Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ
Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

 

Μ/πάντι: Χάμω, κάτω, καταγής, εν τη πέδη.

Μ/πλίν^ου: Γεμάτος, πλήρης. Πληθ.: μ/πλίνν^ι. Θηλ.: μ/πλίνε. Πληθ.: μ/πλίνι-λι.

Μ/προυστάτε-α: Ο ανήφορος. Μ/πρόστ^ου-ου: όρθιος. Πληθ.: μ/πρόσστ^ι-ιε. Θηλ.: Μ/πρώστε-α. Πληθ.: μ/πρώστι-λι.

Μ/προυστἔτζ^ου: Ορθώνω, ανορθώνω, σηκώνω όρθιο, υψώνω.

Μα και κάμα σούσ^ου: Πιο ψηλά, ψηλότερα.

μα και κάμα: Πιο. Π.χ.: μα νίν/τι: πιο μπροστά.

μα: Αλλά. Π.χ.: βίνιμα νουμ^ι αφλέ: ήρθε αλλά δεν με βρήκε.

μα: Για δεν. Π.χ.: μα βινιά^ι: για δεν ερχόσουν.

Μαβίε-α: Χαρακτηρισμός γυναίκας ελευθέρων ηθών.

Μαγιάου: Πρώτο κεφάλαιο για ξεκίνημα εργασίας, μαγιά.

Μαγιαργιό-λου: Δωμάτιο μαγειρέματος, κουζίνα, μαγειρειό.

Μάγι^ου-ου: Κόπανος για το χτύπημα των ρούχων.

Μαγιριψἔστ^ου: Μαγειρεύω. Λέγεται φάκ^ου γκἔλα: κάνω φαγητό.

Μάγ^ου-ου: Μάγος. Μιγί-α, μάγια, μιγιψίτ^ου-ου: Μαγεμένος. Πληθ.: μιγιψίτσ^ι-ιε. Θηλ.: μιγιψίτε-α. Πληθ.: μιγιψίτι-λι. Μιγιψἔστ^ου: Μαγεύω.

Μάδε-α: Στρογγυλή μικρή πλάκα παιχνιδιού, αμάδα.

Μάθιμε-α: Μάθημα. Μαγνίτ^ου-ου: μαγνήτης.

Μάϊε-α: Η γιαγιά από την μητέρα.

Μαϊμούν^ου-ου: Πίθηκος, μαϊμού, μαϊμούνι.

Μάϊου και Μάϊλιου: Ο μήνας Μάιος.

Μάκαετ: Μόλις. Π.χ.: μάκαετ βίνι: μόλις ήρθε.

Μακαρέ-λου: Το καρούλι με το περιτύλιγμα, μακαράς.

Μακαρόνι-λι: Μακαρόνια. Μάκινε: μηχανή.

Μάλαε-α: Τα αγαθά, η περιουσία, τα υπάρχοντα, η αφθονία, τα μάλα.

Μαλαφράτζε-α: Αφροδίσιο νόσημα, η σύφιλη.

Μάλμε-α: Χρυσός, μάλαμα. Μαλαμουσἔστ^ου: χρυσώνω.

Μάλ^ου και νιμάλ^ου: Φτάνει, αρκετά, όχι άλλο.

Μάμε-α: Η κάτω από το σαγόνι σακούλα, η μάμα.

Μαμί-α: Μαία, μαμή.

Μανάλι^ου-ου: Κηροπήγιο, μανουάλι.

Μανάρ^ου-ου: Οικόσιτο, μανάρι.

Μάνι μάνι: Γρήγορα, τάχιστα.

Μανί-α και αμανί-α: Θυμός, πάθος, εκδίκηση, μανία.

Μανίν/τι: Πιο μπροστά.

Μανιπό^ι: Πιο πίσω, παραπίσω.

Μανντάζ^ου-ου: Το δένδρο σουρβιά. Μανντάζι ντι ώλμπιρι: τα σούρβα, κάνει διαχωρισμό, μούρα από δένδρο και βατόμουρα. Μανντάζι-λι: βατόμουρα και για διαχωρισμό, μανντάζι ντι ϼούτζ^ι: μούρα από βάτα.

Μάννταλ^ου-ου: Μοχλός, μάνταλο.

Μανντάτι: Άσχημα νέα, άσχημες ειδήσεις, μαντάτα.

Μάνντ^ου-ου: Μάντης αλλά κυρίως φάρα γύφτων που ασχολούνταν με τη μαντεία και τα μάγια κι όλες τις δεισιδαιμονίες. Πληθ.: μάντζ^ι-ιε. Θηλ.: μάνντε-α. Πληθ.: μάνντι-λι. Ουσ τι για μάνντα: θα σε πάρει η μάντισσα, ήταν το φόβητρο για τα μικρά παιδιά.

Μανούρ^ου-ου: Είδος τυριού γραβιέρας, το μανούρι.

Μαντἔϊα: Αιτία, αφορμή.

Μαραφἔτι-α: Πράγμα, κατασκεύασμα, μαραφέτι.

Μαράχανε-α: Το ειδικό δέρμα για το τρόχισμα του ξυραφιού.

Μαρἔστ^ου: Μεγαλώνω. Μάρι: μεγάλος, μεγάλη.

Μάρκαε-α: Σύμβολο γνωριμίας, μάρκα.

Μαϼκάτ^ου-ου: Γιαούρτι.

Μαρμάνγκαε-α: Αράχνη. Πληθ.: μαρμάντζ^ι-λι.

Μάρμαρ^ου: Μάρμαρο. Μουρούγι^ου: μαρούλι.

Μάρτζινε-α: Άκρη, όχθη, όριο.

Μάϼτσ^ι-α: Η Τρίτη μέρα της εβδομάδας.

Μάϼτσιν^ου: Νηστεύω και νηστίσιμος. Μάρτσινε-α: νηστίσιμο.

Μάϼτσ^ου-ου: Ο μήνας Μάρτιος.

Μάσιν^ου-ου: Η ελιά το δένδρο. Μάσινε-α: η ελιά, ο καρπός.

Μασκαρέ-λου: Αναιδής, χωρίς αξιοπρέπεια, μασκαράς.

Μάσκουρ^ου-ου: Αρσενικό. Πληθ.: Μάσκουρ^ι-ιε.

Μάσ^ου-ου: Καλοκαιρινή μάντρα για πρόβατα, για μικρά ζώα.

Μαστίχαε-α: Μαστίχα, τσίχλα.

Μάστουρ^ου-ου: Εργάτης, τεχνίτης, μάστορας.

Μάτα: Ξανά. Π.χ.: ματαγίν^ου: ξανάρχομαι.

Μάτσιν^ου: Αλέθω. Μιτσινάρι-α: άλεσμα. Μιτσινάτ^ου-ου: αλεσμένος. Πληθ.: μιτσινάτσ^ι-ιε. Θηλ.: μιτσινάτε-α. Πληθ.: μιτσινάτι-λι.

Μάτσ^ου-ου: Γάτος. Πληθ.: μάτσ^ι-ιε. Θηλ.: μάτσε-α. Πληθ.: μάτσι-λι. Ματσσ^ιόκ^ου-ου: γατάκι. Πληθ.: ματσσ^ιότσ^ι-ιε. Θηλ.: ματσώκαε-α. Πληθ.: ματσώκαι-λι.

Μάτσ^ου-ου: Έντερο. Πληθ.: μάτσι-λι.

Μβἔσκ^ου: Ντύνω, φοράω ρούχα σε άλλον. Μι μβἔσκ^ου: ντύνομαι. Μβιστἔρι-α: το ντύσιμο. Μβισκούτ^ου-ου: ντυμένος. Πληθ.: μβισκούτσ^ι-ιε.

Μβιάστε: Η νύφη.

Μβιρίν^ου: Στενοχωρώ, θλίβω, μαυρίζω την καρδιά. Μβιρινάρι-α: θλίψη. Μβιρινάτ^ου-ου: θλιμμένος. Πληθ.: μβιρινάτσ^ι-ιε. Θηλ.: μβιρινάτε-α. Πληθ.: μβιρινάτι-λι.

Μεϊντάνι-α: Πλατεία, στην βοή του κόσμου.

Μέκ^ου: Τρώω. Μικάρι-α: φάγωμα. Μικαέρ^ι: φαγητά. Μικαιτούϼ^ιε: αποφάγια. Μικάτ^ου-ου: φαγωμένος. Πληθ.: μικάτσ^ι-ιε. Θηλ.: μικάτε-α. Πληθ.: μικάτι-λι.

Μενάτε-α: Όσο μπορεί να πιάσει ένα χέρι, αδραξιά, χεριά.

Μένε μένε: Χέρι-χέρι.

Μένε-α: Χέρι. Πληθ.: μένν^ι-λι.

Μένι: Αύριο. Πουϊμένι: μεθαύριο.

Μένικαε-α: Μανίκι. Πληθ.: μένιτσ^ι-λι.

Μένντ^ου: Κάνω νεύμα δίνοντας μήνυμα.

Μενούσσιε-α:Λαβή, χερούλι και γενικά χειρολαβή.

Μέντζι-λι: Φάσκελα, μούντζες.

Μέντζ^ου-ου: Νέο άλογο, πουλάρι. Πληθ.: μέντζ^ιε. Θηλ.: μέντζε-α. Πληθ.: μέντζι-λι.

Μεράκ^ου-ου: Λύπη, στεναχώρια, επιθυμία, μεράκι.

Μεράτ^ου-ου: Καημένος, δυστυχής, ταλαίπωρος, της μοίρας ο χτυπημένος. Πληθ.: μεράτσ^ι-ιε.

Μερεμἔτ^ου-ου: Επιδιόρθωση, μερεμέτι.

Μἔϼ^ου-ου: Μηλιά και μήλο, στον ενικό κλίνονται το ίδιο, όχι όμως και στον πληθυντικό. Μἔρι-ιε: μηλιές. Μἔρι-λι: τα μήλα.

Μἔσκ^ου: Κερνάω, δωρίζω, δίνω δώρο γάμου, φυλεύω. Μισστἔρι-α: κέρασμα. Μισκούτ^ου-ου: κερασμένος. Πληθ.: μισκούτσι-ιε. Θηλ.: μισκούτε-α. Πληθ.: μισκούτι-λι.

Μἔσ^ου-ου: Ο μήνας. Μισσίνε-α: δέρμα κατεργασμένο.

Μἔστικ^ου: Σμίγω, ανακατώνω, αναμειγνύω. Μιστικάρι-α: σμίξιμο. Μιστικάτ^ου-ου: σμιγμένος. Πληθ.: μιστικάτσ^ι-ιε. Θηλ.: μιστικάτε-α. Πληθ.: μιστικάτι-λι.

Μἔτουρε-α: Σκούπα ψάθινη και γενικά σκούπα.

Μεχαελαέ-λου: Συνοικία, γειτονιά, μαχαλάς.

Μιγκόϼ^ου-ου: Απόκομμα σχοινιού, χοντρό ράμμα.

Μιζἔ^ι-α: Μεζές. Μιζί: μετά βίας, με το ζόρι.

Μιλάνι-α: Μελάνι. Μἔνντε-α: άγριο αρωματικό φυτό και ποτό.

Μιλἔτι-α: Γενιά, καταγωγή, σόι, μελέτι.

Μιλί-α: Λιγομάρα, ατονία.

Μιλιούν^ου-ου: Εκατομμύριο. Πληθ.: μιλιούνν^ι-ιε.

Μιλιώρε-α: Αρνάδα από ένα έως δύο ετών που δεν έχει γεννήσει.

Μιν/τἔγι^ου: Τα εντόσθια ζώων. Πληθ.: Μιν/τἔγι-λι.

Μιν/τένν^ι: Προσευχές, γονατίσματα, μετάνοιες. Πληθ.: μιν/τέννι-λι.

Μιν/τἔστ^ου: Ανακατεύω, ανακατώνω, ναυτία. Π.χ.: νσι μιν/τἔσστι: μου ανακατώνεται, έχω τάση εμετού, έχω ναυτία. Μιν/τἔρι-α: ανακάτεμα. Μιν/τίτ^ου-ου: ανακατεμένος. Πληθ.: μιν/τίτσ^ι-ιε. Θηλ.: μιν/τίτε-α. Πληθ.: μιν/τίτι-λι.

Μίν/τι-α: Νους, νόηση, μυαλό, μνήμη. Αντούκ^ου αμίν/τι: ενθυμούμαι, φέρνω στη μνήμη. Μιν/τιμἔν^ου-ου: μυαλωμένος. Πληθ.: μιν/τιμἔνν^ι-ιε. Θηλ.: μιν/τιμἔνε-α. Πληθ.: μιν/τιμἔνι-λι.

Μιν/τουἔστ^ου: Σκέφτομαι. Μιν/τουίτ^ου: σκεφτικός. Πληθ.: μιν/τουίτσ^ι-ιε. Θηλ.: μιν/τουίτε-α. Πληθ.: μιν/τουίτι-λι.

Μιν/τσσ^ιουνἔτζ^ου: Ψεύδομαι, λέω ψέμματα. Μιν/τσσ^ιουνάρι-α: το ψεύδεσθαι, είναι αδελφό ρήμα με το μιν/τουἔστ^ου: σκέφτομαι. Σημαίνει παραποιώ την ορθότητα, την αλήθεια. Μιν/τσσ^ιούν^ου-ου: ψέμα. Πληθ.: μιν/τσούνν^ι-λι. Μιν/τσουνόσ^ου-ου: ψεύτης. Θηλ.: μιν/τσουνώσε-α. Δες και νι νντριπτάτια.

Μινγκιούσσι^ου-ου: Σκουλαρίκι και το κάτω μέρος του αυτιού. Πληθ.: μινγκιούσσ^ι-λι.

Μινέ-α: Τρέμουλο, Μινάρι-α: ταρακούνημα. Π.χ.: σι μινά λόκου: έτρεμε το χώμα, ταρακουνιόταν, έκανε σεισμό. Μινέ: ελάττωμα. Π.χ.: τσού ντἔντι κου μινέ: στο έδωσε με ελάττωμα, ελαττωματικό.

Μινέϼε: Χειρολαβή μαχαιριού και θήκη.

Μίνι: Εγώ ο ίδιος, αυτοπροσώπως.

Μινιστίϼ^ου-ου: Μοναστήρι, ιερό μέρος, δες και βικαέφι. Σ’ φἔτσι τι μινιστίρι: έγινε για τα μοναστήρια.

Μινντού^ι-α: Μυελός οστών, μεδούλι, εγκέφαλος, νους, μυαλό. Π.χ.: νου άρι μινντούι: δεν έχει μυαλό νόηση, δηλαδή δεν έχει μυαλό που παράγει νόηση. Στην κυριολεξία σημαίνει μεδούλι, είναι όμως παράγωγο του ρήματος μιν/τουἔστ^ου: σκέφτομαι, συλλογίζομαι, κ.λπ..

Μιξούλι-α: Τα αγαθά, προϊόντα που παράγονται από πρόβατα και γίδια.

Μίρε-α: Ημοίρα. Μιρουλόγι^ου-ου: μοιρολόϊ δες και ντά^ου μπώτσι.

Μιϼἔστ^ου: Ζευγαρώνω για ζώα. Μιϼἔρι-α: ζευγάρωμα. Μιϼίτε-α: ζευγαρωμένη. Πληθ.: μιϼίτι-λι. Για τα γίδια έλεγαν και λέμε πιϼτσέστ^ου. Σι μιϼἔστ^ου: ζευγαρώνονται, έλεγαν για το ζευγάρι που ζευγαρώνονταν πρόχειρα και όπου νά 'ναι στην ύπαιθρο.

Μιρἔστ^ου: Καμαρώνω. Μιμιρἔστ^ου: Καμαρώνω εγώ.

Μιρίνντι-α: Απόγευμα, δειλινό.

Μιρίτ^ου: Παντρεύω για γυναίκες. Μιμιρίτ^ου: Παντρεύομαι. Μιϼτάτε-α: παντρεμένη. Πληθ.: μιϼτάτι-λι.

Μιρμίνν^ι-λι: Οι δώδεκα πρώτες μέρες του Αυγούστου, τα μερομήνια.

Μιρμίνντ^ου-ου: Τάφος, μνήμα, μνημείο. Πληθ.: μιρμίντζ^ι-ιε: έτσι λέγεται και το νεκροταφείο. Λαμιρμίντζ^ι: στα μνήματα.

Μιρτζιάου: Η χάντρα και η κόρη του ματιού.

Μισάλι-α: Το τραπεζομάντηλο και το τραπέζι του φαγητού.

Μισιάου: Δόντι, ο τραπεζίτης, δοντούρα.

Μισίτ^ου-ου: Μεσίτης. Μίσκαε-α: χήνα.

Μίσουρ^ου: Μετρώ με την μεζούρα, μεζουρίζω. Μίσουρε-α: μέτρο, μεζούρα. Μισουράτ^ου-ου: μετρημένος. Πληθ.: μισουράτσι-ιε. Θηλ.: μισουράτε-α. Πληθ.: μισουράτι-λι.

Μίσουϼ^ου-ου: Αραβόσιτος, καλαμπόκι, ολόκληρο το τσαμπί (όχι το σπυρί)

Μισσκαιτούρε-α: Μια μπουκιά ψωμί.

Μιστικό-λου: Μυστικό. Μιστίρι^ου: μυστήριος. Μιστρίε-α: μυστρί.

Μιτανιουσἔστ^ου: Μετανιώνω, δες και πουσσμάνι.

Μιτάξι-α: Ύφασμα μεταξένιο.

Μιτρίτσ^ι-λι: Ενικός μιτρίκαε-α. Τα θηλάζοντα πρόβατα, οι νέες μητέρες.

Μιτρόπουλι-α: Μητρόπολη. Μιτροπουλίτ^ου-ου: μητροπολίτης.

Μμπάϊρ^ου-ου: Αρμαθιάζω και αρμαθιά. Περνώ σε σχοινί χάντρες, κομπολόι. Μμπιράτ^ου-ου: αρμαθιασμένος. Πληθ.: Μμπιράτσ^ι-ιε. Θηλ.: μμπιράτε-α. Πληθ.: Μμπιράτι-λι.

Μμπάρε-α: Βολικά, αίσια, δεξιά.

Μμπἔτ^ου: Μεθώ. Μι μμπἔτ^ου: μεθώ εγώ. Μμπιτάρι-α: το μεθύσι. Μμπιτάτ^ου-ου: μεθυσμένος. Πληθ.: μμπιτάτσι-ιε. Θηλ.: μμπιτάτε-α. Πληθ.: μμπιτάτι-λι.

Μμπιστιμἔν^ου-ου: Έμπιστος, άνθρωπος τίμιος.

Μμπόδι^ου-ου: Αναποδιά, εμπόδιο.

Μμπουγιουσἔστ^ου: Εμβολιάζω, μπολιάζω.

Μμπουρἔστ^ου: Περατώνω, τελειώνω δουλειά, καταφέρνω. Το μπόρεσα. Ου μμπουρί-^ι: το μπόρεσα. Μμπουρίτ^ου-ου: τελειωμένος. Πληθ.: μμπουρίτσ^ι-ιε. Θηλ.: μμπουρίτε-α. Πληθ.: μμπουρίτι-λι.

Μμπράτσε: Στην αγκαλιά, εν τη αγκάλη.

Μμπρἔτ^ου-ου: Κυβερνήτης, κράτος.

Μόγι^ου: Μαλακώνω, μουλιάζω, βάζω στο μούσκιο, στο νερό να μακαλώσουν. Μουγιάρι-α: μαλάκωμα, μούλιασμα. Μόγι^ου-ου: Μαλακός. Θηλ.: μώλι-α, η, το. Μουγιάτ^ου-ου: μαλακωμένος, μουλιασμένος. Πληθ.: μουγιάτσ^ι-ιε. Θηλ.: μουγιάτε-α. Πληθ.: μουγιάτι-λι.

Μό^ι: Κλητικό συμπάθειας. Π.χ.: ο μό^ι ντάντε: ω μωρ’ γιαγιά.

Μόρ^ου: Πεθαίνω. Μώϼτι-α: πεθαμός, θάνατος. Μόϼτ^ου-ου: πεθαμένος. Πληθ.: μόϼτσ^ι-ιε. Θηλ.: μώϼτε-α. Πληθ.: μώϼτι-λι.

Μόστρε-α: Δείγμα και φάτσα, πρόσωπο, μόστρα. Μόστρε ντι καικάτσ^ι: μόστρα από σκατά, λέγεται για άνθρωπο ψωροπερήφανο.

Μουαμπἔτι-α: Κουβεντολόϊ, διασκέδαση, μοχαμπέτι.

Μουγιἔρι-α: Γυναίκα. Πληθ.: μουγιἔρ^ιϼε και μουγἔρ^ι-λι.

Μούζγκαε-α: Λασπότοπος, λάσπη.

Μουζικάν/ντ^ου-ου: Μουσικός, μουζικάντης. Μουσικί-α: μουσική.

Μούκαε-α: Το σκληρό της μίξας, το κάκαδο.

Μουκαἔτι-α: Ενδιαφέρον, αφορμή, μοκαέτι.

Μουλάρ^ου-ου: Ημίονος, μουλάρι. Θηλ.: μουλάρε-α.

Μούλγκ^ου: Αρμέγω. Μουλτζἔρι-α: άρμεγμα. Μούλσ^ου-ου: αρμεγμένος. Πληθ.: μούλσ^ι-ιε. Θηλ.: μούλσε-α. Πληθ.: μούλσι-λι.

Μουλίδ^ου-ου: Μολύβι. Μουλιψἔστ^ου: μολύνω δες και πινγκαινἔστ^ου.

Μουλίτσε-α: Σαράκι, σκόρος, μόλιτσα.

Μουλουϊσἔστ^ου: Διηγούμαι, μολογώ.

Μούλτ^ου: Πολύς. Μούλτε-α: πολύ. Μούλτι όρ^ι: πολλές φορές.

Μουλτσσιάτζε-α: Η ασθένεια ευλογιά κυρίως για ζώα.

Μουλώχαε-α: Χορταρικό, μολόχα.

Μούμε-α: Μάνα και πεθερά για τη νύφη.

Μούν/τιλι: Βουνό μεγάλο, όρος, οροσειρά. Πληθ.: μούν/τσ^ι-ιε.

Μουναφίκ^ου-ου: Τσιγκούνης, κουτοπόνηρος. Μουναφίκος: ραδιούργος.

Μούργκ^ου-ου: Σταχτόμαυρος, μούργος. Θηλ.: μούργκαε-α.

Μούϼ^ου-ου: Ο τοίχος και κάθε τείχινη περίφραξη.

Μουρτζιέστ^ου: Βραδιάζω, νυχτώνω, μουργώνω. Μουρτζιέρι-α: βράδιασμα, μούργωμα. Μουρτζιέ: μούργωσε, βράδιασε. Μουρτζιέτ^ου: μουργωμένος. Πληθ.: μουρτζιέτσ^ι-ιε. Θηλ.: μουρτζιέτε-α. Πληθ.:μουρτζιέτι-λι.

Μούσκαε-α: Μύγα. Μουσσκόνι^ου-ου: κουνούπι.

Μούσκουρ^ου-ου: Για πρόβατα και γίδια που έχουν άσπρα αυτιά και μύτη και γραμμές στο κεφάλι άσπρες. Πληθ.: μούσκουρ^ι-ιε. Θηλ.: μούσκουρε-α. Πληθ.: μούσκουρ^ι-λι.

Μουσσ^ιαμέ-λου: Αδιάβροχο, μουσαμάς.

Μούσσκ^ου: Δαγκώνω. Μουσσκάρι-α: δάγκωμα. Μουσσκάτ^ου-ου: δαγκωμένος. Πληθ.: μουσσκάτσ^ι-ιε: δαγκωμένοι. Θηλ.: μουσσκάτε-α. Πληθ.: μουσσκάτι-λι.

Μουσσουτἔτζ^ου: Ομορφαίνω, στολίζω, καλλωπίζω. Μουσσ^ιουτιάτσε-α: ομορφάδα, ομορφιά. Μουσσ^ιάτ^ου-ου: όμορφος. Πληθ.: μουσσ^ιάτσ^ι-ιε. Θηλ.: μουσσ^ιάτε-α. Πληθ.: μουσσάτι-λι.

Μουσστιρί^ου-ου: Πελάτης, αγοραστής, παράξενος επισκέπτης, μουστερής.

Μουστάκαε-α και μουστάτσα: Το μουστάκι.

Μούστ^ου: Μούστος. Μουζμουλιάου: μουζμουλιά.

Μούτ^ου: Μετακινώ, αλλάζω θέση, παραμερίζω. Δες και πριμισἔστ^ου-πρίμν^ου.

Μουτουλάϼ^ου-ου: Το πίσω μέρος του κεφαλιού, ο τράχηλος.

Μούτ^ου-ου: Βουβός, άφωνος, άλαλος, μούτος. Θηλ.: μούτε-α.

Μουτρἔστ^ου: Κοιτάζω, παρατηρώ. Μουτρἔρι-α: κοίταγμα.

Μουτρίτ^ου-ου: Κοιταγμένος, προσεγμένος. Πληθ.: μουτρίτσ^ι-ιε. Θηλ.: μουτρίτε-α. Πληθ.: μουτρίτι-λι.

Μουτσιάρε: Βούρκος, βάλτος, λασπότοπος.

Μούτσ^ου-ου: Μίξα. Πληθ.: μούτσ^ι-ιε και μούτσιλι.

Μουχλουτζέστ^ου-ου: Μουχλιάζω. Μουχλουτζέρι-α: μούχλιασμα. Μουχλουτζέτ^ου-ου: μουχλιασμένος. Πληθ.: μουχλουτζέτσ^ι-ιε. Θηλ.: μουχλουτζέτε-α. Πληθ.: μουχλουτζέτι-λι.

Μπάγι^ου-ου: Άλογο με λευκά στίγματα, μπάλιος.

Μπάγκ^ου: Βάζω, τοποθετώ, βάζω για ύπνο, αναφέρω. Π.χ.: ουσ τι μπάγκ^ου πι τάτι: θα σε αναφέρω στον πατέρα. Λου μπιγκά^ι πι δάσκαλου: τον ανέφερα στον δάσκαλο. Μπιγκάρι-α: βάλσιμο, τοποθέτηση και ξάπλωμα προς ύπνο. Μπιγκάτ^ου-ου: βαλμένος και ξαπλωμένος για ύπνο. Πληθ.: μπιγκάτσ^ι-ιε. Θηλ.: μπιγκάτε-α. Πληθ.: μπιγκάτι-λι.

Μπαἔμ^ου-ου: Αμυγδαλιά. Μπαϊάμε: αμύγδαλο.

Μπαϊράκι-α: σημαία, φλάμπουρο, μπαϊράκι.

Μπακαμπόνντ^ου-ου: Πονηρός, ρίχτης, μπαγαπόντης.

Μπακλαβέ-λου: Ο μπακλαβάς, το γλυκό ταψιού.

Μπάλαε-α: Μπάλα. Μπάλαε ντι γιάρμπε: μπάλα από χορτάρι.

Μπαλιαντόσ^ου-ου: Ο ασβός και ο σαλιάρης.

Μπάλικ^ου: Κοπρίζω για ζώα. Μπιλικάρι-α: το κόπρισμα.

Μπάλι-λι: Σάλια. Μπαλιαντόσ^ου: σαλιάρης. Γι φουτζιά μπάλιλι: του έφευγαν, του έτρεχαν τα σάλια.

Μπαλκόν^ου-ου: Εξώστης, μπαλκόνι.

Μπαλντέμε-α: Λουρί, ζώνη σαμαριού ζώου.

Μπαλσαμουσἔστ^ου: Βαλσαμώνω.

Μπαμπἔσ^ου-ου: Άνανδρος, δειλός, μπαμπέσης, χωρίς μπέσα.

Μπάνγκ^ου-ου: Πάγκος. Μπάνιε-α: μπάνιο, κολύμπι.

Μπαντανουσἔστ^ου: Κατεργάζομαι μάλλινα υφαντά στην νεροτριβή. Μπαντανί-α: χτύπημα των μάλλινων υφαντών στην νεροτριβή. Μπαντανουσίτ^ου-ου: Χτυπημένος στη νεροτριβή. Πληθ.: μπαντανουσίτσ^ι-ιε. Θηλ.: μπαντανουσίτε-α. Πληθ.: μπαντανουσίτι-λι.

Μπαξίσ^ου-ου: Δώρο, χάρισμα, μπαξίσι.

Μπαϼκί-α:Βαρκάκι μονό για βάλτους με κοντάρι.

Μπάρμπε-α: Γένι, γένια.

Μπαρντἔννιε-α: Άγριο χόρτο.

Μπάρντι-λι: Ξύλινα εξαρτήματα αργαλειού.

Μπάσκαε-α: Φλόκος μαλλιού, πλοκάμι.

Μπάσσι^ου: Ασπάζομαι, φιλώ. Μπισσιάρι-α: φίλημα. Μπισσιάτ^ου-ου: φιλημένος. Πληθ.: μπισσιάτσ^ι-ιε. Θηλ.: μπισσιάτε-α. Πληθ.: μπισσιάτι-λι.

Μπαστούν^ου-ου: Μπαστούνι και φραντζόλα ψωμί.

Μπάτ^ου: Δέρνω, χτυπώ, κρούω, βαράω. Μπιτἔρι-α: χτύπημα, δάρσιμο. Μπιτούτ^ου-ου: βαρεμένος, δαρμένος. Πληθ.: μπιτούτσ^ι-ιε. Θηλ.: μπιτούτε-α. Πληθ.: μπιτούτι-λι.

Μπέλικαε-α: Η κόπρος. Μπιλικάτ^ου-ου: κοπρισμένος. Πληθ.: μπιλικάτσ^ι-ιε. Θηλ.: μπιλικάτε-α. Πληθ.: μπιλικάτι-λι.

Μπἔλ^ου-ου: Φαλακρός, μπέλος.

Μπένντουρι: Περιπαικτικοί αυτοσχεδιασμοί στο πολυφωνικό τραγούδι.

Μπἔ^ου και μπιά^ου: Πίνω. Μπἔρι-α: το πιώμα. Μπιούτ^ου-ου: πιωμένος με αλκοόλ. Πληθ.: μπιούτσ^ι-ιε. Θηλ.: μπιούτε-α. Πληθ.: μπιούτι-λι.

Μπἔ^ου-ου: Μπέης, Μπἔου: το ουράνιο τόξο.

Μπέϼ^ου-ου: Γκρεμός και ζώνη φαρδιά με θήκες, ζωστήρας.

Μπἔσε-α: Εμπιστοσύνη, πίστη, μπέσα, κράτημα υπόσχεσης.

Μπἔσσι^ου και μπισσινἔτζ^ου: Αερίζομαι, κλάνω. Μπισσιένε-α: κλάσιμο, κλανιά. Μπισσινόσ^ου-ου: κλανιάρης, φοβιτσιάρης. Πληθ.: μπισσινόσ^ι-ιε. Θηλ.: μπισσινώσε-α. Πληθ.: μπισσινώσι-λι.

Μπἔτι-α: Μπαγιάτικο. Πένι μπἔτι: ψωμί μπαγιάτικο.

Μπίγκαε-α: Σχισμή σε βράχο που τα ζωντανά σπάνε τα πόδια. Πληθ.: μπίτζ^ι-λι.

Μπιζμπίγι^ου-ου: Μεγάλη πέτρα, κοτρόνα.

Μπικαέϼε-α: Χαλκός, ορείχαλκος, μπακίρι.

Μπικιάρ^ου-ου: Άγαμος, χωρίς σύντροφο, μόνος, μπεκιάρης.

Μπιλἔστ^ου: Γδέρνω. Μπιλἔρι-α: γδάρσιμο. Μπιλίτ^ου-ου: γδαρμένος. Πληθ.: μπιλίτσ^ι-ιε. Θηλ.: μπιλίτε-α. Πληθ.: μπιλίτι-λι.

Μπιλιάου: Δυσκολία, αμηχανία, δυσχέρεια, μπελάς.

Μπιλίζμε-α: Είδος άγριου χορταρικού.

Μπιλιντζιούκαε: Κόσμημα χεριού, βραχιόλι.

Μπινἔκ^ου-ου: Άλογο μόνο για καβάλα, μπενέκι.

Μπινἔτζ^ου: Ζω, είμαι ζωντανός. Μπάνε-α: ζωή, βίος. Μπινάτ^ου-ου: ο έχων ζήσει. Θηλ.: μπινάτε-α.

Μπιννιάκ^ου-ου: Δίδυμος. Πληθ.: μπιννιάτσ^ι-ιε.

Μπιρδιψἔστ^ου: Μπερδεύω, ανακατεύω, περιπλέκω.

Μπιρμπάντ^ου-ου: Διεφθαρμένος, άτακτος, μπερμπάντης.

Μπιρμπἔτσι-λι: Το κριάρι. Πληθ.: μπιρμπἔτσ^ι-ιε.

Μπιρμπίλι^ου-ου: Αηδόνι και σφυρίχτρα.

Μπιϼτσάτ^ου-ου: Μια αγκαλιά ξύλα ή άλλα αντικείμενα, χόρτα κ.λπ.

Μπισἔρικαε-α: Η εκκλησία.

Μπισσιέκαε-α: Φουσκάλα από χτύπημα ή κάκωση στο δέρμα.

Μπίσστι-α: Αποτσίγαρο, γόπα.

Μπιτάγιε-α: Αποκρουστικότητα, ανατριχίλα, αηδία.

Μπιτέϼ^ου-ου: (για φυτά) παλιός ξυλώδης, όχι τρυφερός. Πληθ.: μπιτέϼ^ι-ιε. Θηλ.: μπιτέϼε-α. Πληθ.: μπιτέϼι-λι.

Μπιτιγιόσ^ου-ου: Αποκρουστικός. Θηλ.: μπιτιγιώσε-α.

Μπιτισἔστ^ου: Τελειώνω, λήγω, αποπερατώνω. Μπιτίζω, μπιτισίτ^ου-ου: τελειωμένος, ληγμένος. Πληθ.: μπιτισίτσ^ι-ιε. Θηλ.: μπιτισίτε-α. Πληθ.: μπιτισίτι-λι. Μπιτισέρι-α: τελείωμα, λήξιμο.

Μπιχτσσιέ-λου: Κήπος, μπαχτσές.

Μπλάνε-α και μπαλάνε: Κομμάτι από σχισμένο κορμό δένδρου, μπλάνα.

Μπλάστιμ^ου: Βρίζω, βλαστημώ, καταριέμαι.

Μπομπο: Επιφώνημα στην ελληνική: πω, πω!

Μπομπότε-α: Καλαμποκίσιο ψωμί, μπομπότα.

Μπό^ου-ου: Βόδι, βους.

Μπόρε-α: Καταιγίδα, μπόρα.

Μπόρτζιε-α: Χρέος, οφειλή, μπόρτζι.

Μπόσσι^ου-ου: Αμέριμνος, απροετοίμαστος, μπόσικος.

Μπόσσκαε-α: Άγριος βολβός με πλατιά χοντρά φύλα.

Μπότ^ου-ου: Μεγάλο πήλινο δοχείο, μπότι.

Μπουγάζι-α: Φαράγγι, μέρος κρύο με αέρα. Μπουγάζι.

Μπουγιάου: Μπογιά, χρώμα, βαφή, δες και λουγί-ε.

Μπουζουνάρ^ου-ου: Τζέπι ενδύματος, μποζονάρι.

Μπουϊσἔστ^ου: Βάφω, μπογιατίζω. Στι λαιἔσστ^ι στι μπουϊσἔσστ^ι: να μαυρίσεις, να μπογιατιστείς, είναι μία κατάρα ελαφριάς μορφής.

Μπουκάτε-α:Κομμάτι το 1/16 του ψωμιού μεγάλου ταψιού.

Μπουκουβάλαε-α: Ψωμί φρέσκο τριμμένο με τυρί και βούτυρο.

Μπουλαέντρε-α: Ανεμοβλογιά και οι φουσκάλες στο βράσιμο (κα μπουλαέντρε = σαν ανεμοβλογιά).

Μπουλούκι-α: Ομάδα, συμμορία, μπουλούκι.

Μπουμμπάκ^ου-ου: Βαμβάκι.

Μπούμπε-α: Φόβητρο μικρών παιδιών, μπαμπούλας. Έτσι λέγονται τα πάσης φύσεως έντομα για τα μικρά παιδιά.

Μπουμπούκι-α: Το μπουμπούκι.

Μπουμπουλίκαε-α: Ζωύφιο. Πληθ.: μπουμπουλίτσ^ι-λι. Μπουμπουλίκαε γιάρε: πασχαλίτσα. Μπουμπουλίκαε γιάρε γιου ουσ νιτζἔμ^ου ντι βιάρε; Ουσ νιντζἔμου: κολώνια Σσι ουσ βινίμ^ου καγόνια: πασχαλίτσα παρδαλή – που θα πάμε το καλοκαίρι; Θα πάμε στην Κολώνια (σημερινή Ερσέκα στην Αλβανία) και θα έρθουμε, θα γυρίσουμε τάχιστα.

Μπουμπουνἔτζ^ου: Μπουμπουνίζω. Μπουμπουνιάτζε: μπουμπουνίζει. Μπουμπουνιτζάρι-α: μπουμπούνισμα.

Μπούν^ου-ου: Καλός. Πληθ.: μπούνν^ι-ιε. Θηλ.: μπούνε-α. Πληθ.: μπούνι-λι. Μπουνιάτσε: καλοσύνη.

Μπουντρούμι-α: Σκοτεινό υπόγειο, αποθήκη, μπουντρούμι.

Μπουρἔτ^ου-ου: Άγριο μανιτάρι. Πληθ.: μπουρἔτσ^ι-ιε.

Μπουϼίδε-α: Κέλυφος, όστρακο θαλασσινών.

Μπουρίκ^ου-ου: Ο αφαλός. Πληθ.: μπουρίτσ^ι-ιε.

Μπουρμπάτ^ου-ου: Άντρας, σύζυγος. Πληθ.: μπουρπάτσ^ι-ιε.

Μπουρμπουνάκαε-α: Άγριο λαχανικό, το λάπατο.

Μπουρμπουφιάτε-α: Δένδρο με άνθη ροζ-μωβ, κουτσουπιά.

Μπουρούτι-α: Πυρίτης, μπαρούτι.

Μπούσσιουρ^ου-ου: Γροθιά, μπουνιά.

Μπουσστουνίτσε-α: Αγριόχορτο με λεπτά χυμώδη φύλα.

Μπουστάνι-α: Κήπος λαχανικών, μποστάνι.

Μπούτζε-α: Χείλος του στόματος, χείλος γκρεμού, όχθη. Πληθ.: μπούτζι-λι.

Μπούφ^ου-ου: Το πουλί ο μπούφος.

Μπούχ^ου-ου: Σκόνη, κονιορτός, αιωρούμενα σωματίδια.

Μπουχτισἔστ^ου: Απηυδίζω, μπουχτίζω.

Μπράτ^ου-ου: Έλατο. Μπράτσ^ου-ου: μπράτσο.

Μπρικἔτι και μπρικιάβιζε: Αφθονία, πολύ καλά, δόξα τω θεό, μπερικέτι.

Μπρουμάϼ^ου-ου: Ο Νοέμβριος, μήνας της πάχνης.

Μπρούμε-α: Η πάχνη.

Μπϼώσκαε-α και μπουϼώσκαε: Η χελώνα.

Μπώτσι-α: Φωνή. Πληθ.: μπότσι-λι.

Μπώχαε-α: Βρώμα, δυσοσμία, μπόχα.

Μφάσσι^ου: Σπαργανώνω το βρέφος, φασκιώνω.

Μώρε-α: Μύλος γενικά. Μώρε ντι καφἔι: μύλος του καφέ.

Μώσσιε-α: Ηλικιωμένη, γριά.