Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ
Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

Χάβρε-α: Οχλαγωγή, εβραϊκή συναγωγή.

Χαγιάτι-α: Το εξωτερικό σκέπαστρο, χαγιάτι.

Χαιμπάρι-α: Είδηση, χαμπέρι. Χαμουμίλ^ου-ου: το χαμομήλι.

Χαιν/τζιάϼ^ου-ου: Το χαντζάρι. Χάπε-α: το χάπι.

Χαινντάκι-α: Λάκκος, χαντάκι. Χανντακουσἔστ^ου: χαντακώνω.

Χαιράϼ^ου-ου: Μεγάλο σακί που χωράει πολύ, χοράρι.

Χαιϼἔστ^ου: Ταΐζω, θρέφω, ανατρέφω.

Χαΐρι-α: Ωφέλεια, κέρδος, προκοπή, χαΐρι.

Χαιρισἔστ^ου: Χαίρομαι, χαίρω. Χαιράου: η χαρά. Χαιρόσ^ου-ου: χαρούμενος.

Χαιριτζἔστ^ου: Χαρίζω.

Χαιϼχἔστ^ου: Ροχαλίζω, χαρχαλίζω.

Χαιτέρι-α: Χάρη, χατίρι. Χαράτσι-α: πρόστιμο, φόρος, χαράτσι.

Χαλαβέ-λου: Το γλύκισμα ο χαλβάς.

Χαλάλι-α: Νόμιμο, άξιο κέρδος, ευλογημένο, κέρδος δίκαιο, χαλάλι.

Χάλι: Άσχημη, κακή κατάσταση, χάλια. Δες και άλαε-α και ϼάλι.

Χαλκαἔ-λου: Ο κρίκος, ο χαλκάς.

Χαμάλ^ου-ου: Ο χαμάλης. Χαμάμ^ου-ου: θερμόλουτρο, χαμάμ.

Χά^ου-ου: Το χάος, χαώδης κατάσταση.

Χαϼάμι-α: Ανάξια, παράνομα, άδικα, χαράμι.

Χαρουκόπ^ου-ου: Εύθυμος, χαρούμενος, χαροκόπος.

Χάϼ^ου-ου: Ο χάρος, ο εχθρός, ο μισητός.

Χάψι και χαψάνι-α: Περιορισμός, φυλακή.

Χἔρε-α: Η χολή. Χουνί-α: το χωνί.

Χἔρμπ^ου: Βράζω νερό και βράζω από θυμό από αγανάκτηση. Χιρμπἔρι-α: το βράσιμο. Χἔϼσ^ου-ου: ο βρασμένος. Πληθ.: χἔϼσ^ι-ιε. Θηλ.: χιάϼτε-α. Πληθ.: χιάϼτι-λι.

Χἔϼ^ου-ου: Το μέταλλο σίδερο.

Χιάβρε-α και χιάβιρε-α: Το ρίγος του πυρετού και το ρίγος. Ρίγη από το πολύ ψύχος. Πληθ.: χέβιϼε. Χιβιρἔτζ^ου: Τρέμω από τα ρίγη.

Χίγι^ου-ου: Ο γιος. Χίγιε-α: η θυγατέρα.

Χίγκ^ου: Μπήγω, χώνω. Χιτζἔρι-α: το χώσιμο. Χίπτ^ου-ου: χωμένος. Πληθ.: χίπτσ^ι-ιε. Θηλ.: χίπτε-α. Πληθ.: χίπτι-λι.

Χικάτ^ου-ου: Το συκώτι.

Χίκ^ου-ου: Η συκιά. Χίκαε-α: το σύκο.

Χίμα: Κάτω στο χύμα. Ντι χίμα: από και προς το χύμα.

Χιμουνίκ^ου-ου: Το καρπούζι.

Χίϼ^ου-ου: Το νήμα, η κλωστή, το χίρι.

Χόργια και αχόργια: Χωρίς, χωριστά.

Χούι-α και χούγι-α: Κακή συνήθεια, χούϊ.

Χουλἔρι-α: Η χολέρα και κυρίως το συνάχι.

Χουλιἔστ^ου: Χνωτίζω, χουχουλίζω και τρίβω τα χέρια που είναι παγωμένα από το πολύ κρύο.

Χουνἔρι-α: Πάθημα, ρεζίλεμα, ζημιά, χουνέρι.

Χουνιψἔστ^ου: Χωνεύω. Χουνιψἔρι-α: το χώνεμα.

Χουνντόσ^ου-ου: Βαθύς. Δες και φουνντουσἔστου.

Χουϼσούζ^ου-ου: Ο γρουσούζης δες και γκουϼσέσ^ου.

Χρισάπ^ου-ου: Ο κρεοπώλης, ο χασάπης.

Χριστό-λου: Ο Χριστός.

Χρουστουσἔστ^ου: Χρωστάω. Δες και μπόρτζιε.

Χώρε-α: Το χωριό, η χώρα, το μεγάλο χωριό.