Να λαε Λούκα λαε αράπη μα ασστιπτά^ι σ^ι μι λώ^ι κου αγάπη

Βρε Λουκά βρε αράπη για δεν περίμενες να με πάρεις με αγάπη [Στίχος από ένα παλιό βλάχικο πολυφωνικό τραγούδι μετά από μία απαγωγή]

Μ^ι μικαέ γιάρα ντιμένε – λἔλε ν^ι βιννά φρίκαε ιράμ^ου φιάτε ννίκαε

Με έφαγε η παρδαλή από το χέρι οϊμέ φοβόμουν ήμουν κορίτσι μικρό [Γιάρ^ου-ου: Παρδαλός. Γιάρα: οχιά η παρδαλή. Μεγάλος ήταν ο φόβος των «βλάχων» για την οχιά (παρδαλή)]

Μπουμπουλίκαε γιάρε γιου ουσ νιτζἔμ^ου ντι βιάρε; Ουσ νιντζἔμου Κολώνια σσι ουσ βινίμ^ου καγόνια

Πασχαλίτσα παρδαλή, που θα πάμε το καλοκαίρι; Θα πάμε στην Κολώνια (σημερινή Ερσέκα στην Αλβανία) και θα έρθουμε, θα γυρίσουμε, τάχιστα [Μπουμπουλίκαε-α: Ζωύφιο. Πληθ.: μπουμπουλίτσ^ι-λι. Μπουμπουλίκαε γιάρε: πασχαλίτσα]

Πἔϼτσσ^ια ατα νι κιπτινάτε

Η κόμη σου η αχτένιστη [Πἔϼτσσιε-α: Χαίτη ζώου και η πλούσια κόμη ανθρώπων]

Σόϊα ανώστε αγκουντίτε, του ντουνιάου ϼισπινντίτε

Η φυλή μας/το σόϊ μας χτυπημένο σ’ όλο τον κόσμο διασκορπισμένο [ϼισπινντἔστ^ου-ου: Διασκορπίζω, ϼισπινντἔρι-α: το διασκόρπισμνα, κατάσταση ασημάζευτη. ϼισπινντίτ^ου-ου: σκορπισμένος, διασκορπισμένος, ασημάζευτος. Πληθ.: ϼισπινντίτσ^ι-ιε. Θηλ.: ϼισπινντίτε-α. Πληθ.: ϼισπινντίτι-λι]

Σιριτόϼου νόρι σάρι μπουρμπάτε μεράτε

Το αλατοδοχείο δεν έχει αλάτι άνδρα μου καημένε (μαύρε) [Σάρι-α: το αλάτι. Σιριτόϼ^ου-ου: Το αλατοδοχείο]

Λα Σουφίε καλουγκράου ντούσι νάμα πεν γκουϼτσσιάου

Μωρ Σοφία που καλόγρια να γίνεις, έφτασε η φήμη μέχρι την Κορυτσά [Σουφίε-α: Όνομα Σοφία με ομώνυμο πολυφωνικό χιλιοτραγουδισμένο για μία Σοφία που ερωτεύτηκε έναν Τούρκο δερβίση και ο έρωτάς τους είχε τραγικό τέλος και για τους δύο]

Όκιου λάϊου σσι νάρα στράπτε, σουφϼουν/τσιάου μιστικάτε

Το μάτι μαύρο και η μύτη τραβηγμένη, το φρύδι σμιγμένο [Αυτός είναι ο χαρακτηριστικός τύπος «βλάχικης» γυναικείας ομορφιάς. Σουφϼουν/τσιάου: Το φρύδι. Πληθ.: σουφϼουν/τσἔλι-λι]

Μι τουκί^ι μι φἔτσσι^ου κα τσιάρε μπουρμπάτε μιράτε

Έλιωσα, έγινα σαν το κερί άντρα μου καημένε [Τσιάρε-α: Το κερί]

Νου άρι χάρι καε νου άρι νκάπ^ου τσσιουπάρι

Δεν έχει χάρη γιατί δεν έχει στο κεφάλι τσουπάρι [Λέει ένα πολυφωνικό τραγούδι που κατακρίνει έναν γάμο που είχε νύφη γκρέκα. Τσσιουπάρι-α: Γυναικείο κάλυμμα κεφαλιού σηκωμένο ψηλά που χαρακτήριζε τις «Αρβανιτοβλάχισες»]