Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ
Ν Ξ Ο Π Ρ Σ Τ Υ Φ Χ Ψ Ω

Ε!: Επιφώνημα κατά το ελληνικό ε. π.χ.: ε τσ^ι σι φἔτσι: ε, και τι έγινε!

Εβλάβιε: Ευλάβεια.

Εβλουγί: Ευλογία.

Εβλουγισέστ^ου: Ευλογώ.

Ἔτιμ^ου: Έτοιμος.

Ελέφανντ^ου: Ελέφαντας.

Ἔλιν^ου: Έλληνας.

Ἔλ^ου: Αυτός.

Ελπίδε-α: Ελπίδα.

Ἔμμπλαστρ^ου: Έμπλαστρο.

Ἔμμπουρ^ου: Έμπορος.

Ενούρι-α: Ενορία.

Ἔντιρε-α: Ο κισσός (φυτό).

Ἔντ^ου: Κατσίκι.

Εξέτασι: Εξέταση.

Ἔξουδ^ου: Δαπάνη, έξοδο.

Εξουρί: Εξορία.

Επιδιμί: Επιδημία. Δες σιρμέ^ι.

Επίσκουπ^ου: Επίσκοπος.

Επιστάτ^ου & πιστάτ^ου: Επιστάτης.

Επιτάφι^ου: Επιτάφιος.

Επίτηδες: Επίτηδες.

Επιτίδι^ου: Επιτήδειος.

Επίτρουπ^ου: Επίτροπος.

Επουχί: Εποχή.

Εργάτ^ου: Εργάτης.

Ἔϼμ^ου: Έρημος.

Ἔσ^ου: Βγαίνω, εξέρχομαι. Ισσ^ιάτ^ου: Βγαλμένος. Πληθ.: ισσ^ιάτσ^ι-ιε. Θηλ.: ισσ^ιάτε-α. Πληθ.: ισσ^ιάτι-λι.

Ἔσταν^ου: Εφέτος.

Ἔστ^ου: Είμαι.

Ἔτε-α: Αιώνια, πάντα, αιωνιότητα. Του αλάν/τε ἔτε: στην άλλη ζωή.

Ετερί: Εταιρία.

Ἔφκουλ^ου: Εύκολος.

Εφουρί-α: Εφορία.

Έφουρ^ου: Έφορος.

Ἔφτιν^ου: Φθηνό-φθηνός.

Εφχέλι^ου: Ευχέλαιο.

Εφχί-α: Ευχή.

Έχτρα: Μίσος και θηλυκός εχθρός.

Έχτρ^ου: Εχθρός.